To ολοκαύτωμα στο Μάτι όπου οι φλόγες αναζωπυρώνονταν σε δαιμονιώδη ρυθμό, χωρίς καμία αντίδραση της Κυβερνώσας για πρώτη φορά αριστεράς των διχαστικών μηνυμάτων και της κυβερνητικής αδράνειας, σπέρνοντας την φρίκη και τον θάνατο στους συμπολίτες μας, που αβοήθητοι έγιναν βορά μιας απίστευτης τραγωδίας, με εκατόμβη θυμάτων σε καιρό ειρήνης και η ολοφάνερη προκλητική της υποκρισία να αναλάβει τις ευθύνες της, σηματοδότησε την οριστική ρήξη του λαού με την εξαπάτηση, την ανικανότητα και την απάθεια μιας κυβέρνησης συνονθυλεύματος αριστερών ιδεοληψιών.
Διαφάνηκε ότι η αδιαφορία της ήταν σκόπιμη, γιατί επέχαιραν να βλέπουν τους έντρομους από τις φλόγες συμπολίτες μας, μέσα στο πανέμορφο, καταπράσινο τοπίο, σε στιγμές αλλοφροσύνης, να τιμωρούνται γιατί είχαν περιουσία και έμειναν σε προνομιακό προάστιο της Αττικής, ελπίζοντας ότι η αναζωπύρωση δεν θα ήταν τόσο κυκλωτική και τόσο ραγδαία, που θα απέφευγαν την τραγωδία.
Και δεν έκαναν απολύτως τίποτε ενώ μπορούσαν να την αποτρέψουν, γελώντας με το κακό των αστών που καίγονταν, από ταξική μεροληψία και καταστροφική ιδεοληψία. Γιατί αυτό αποδεικνύουν οι πράξεις τους. Κι’ όταν διαπιστώθηκε το μέγεθος της καταστροφής κρύφτηκαν στα λαγούμια τους, προσπαθώντας να αποσείσουν τις ευθύνες τους, μετρώντας καμένα κουφάρια συνανθρώπων μας, με ύφος τιμητών, για τον πολεοδομικό σχεδιασμό χρόνων, που έφταιγε για το ολοκαύτωμα.
Γιατί, αν η φωτιά είχε κατασβεσθεί στη γέννησή της, κανένα θύμα δεν θα θρηνούσαμε ούτε θα αποδίδαμε ευθύνη στα δένδρα και τους ανθρώπους που κάηκαν. Οι ανθρώπινες πράξεις ή παραλείψεις που έφεραν το αποτέλεσμα της τραγωδίας, ήταν έργο της κυβέρνησης, που στον κρίσιμο χρόνο ακόμα και σκόπιμα αδιαφόρησε ή δεν πίστευσε ότι θα επέλθει τόσο μεγάλη καταστροφή, ώστε και να την αποτρέψει έγκαιρα και την οποία ανείπωτη τραγωδία, που ράγισε οι ψυχές όλων των Ελλήνων, με ιταμότητα και θρασύτητα δεν αποδέχθηκε.
Χάνοντας έτσι από την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, που διαισθανόταν την ενοχλητική τους υποκρισία και την ιταμότητα της αλαζονείας τους, την ηθική υποστήριξη αρχικά και την εμπιστοσύνη της σαν επιστέγασμα των καταστροφικών ενεργειών τους.
Αυτό το ηθικό πλεονέκτημα της πρώτης φορά αριστεράς, φρόντισαν οι ίδιοι με την ανερμάτιστη συμπεριφορά τους να το αποδομήσουν. Δείχνοντας με την εν γένει παρουσία τους ότι οι αριστεροί δεν είναι ιδέες και φωτοστέφανα, που μας κυκλώνουν κάνοντας τη ζωή μας καλύτερη, αλλά ότι αυτές οι ιδέες ντύνονταν στα σώματα ανθρώπων και μιας πολιτικής τυχοδιωκτών και απατεώνων, που μας κατέστρεφαν.
No comments:
Post a Comment