Του Βασίλη Γεώργα
Είτε 300 είτε 600 εκατομμύρια ευρώ, ο λογαριασμός από το κανόνι της Thomas Cook στον ξενοδοχειακό-τουριστικό κλάδο της Ελλάδας αναμένεται ότι θα είναι βαρύτατος.Αρκετοί θεωρούν ότι ο κίνδυνος που δημιουργείται έχει συστηματικά χαρακτηριστικά καθώς τα φέσια εξαπλώνονται σε όλη την αλυσίδα ενός ζωτικού και πολυδιάστατου κλάδου της οικονομίας. Ξενοδοχεία, τουριστικοί πράκτορες, προμηθευτές, αεροπορικές εταιρείες κλπ, βρίσκονται εκτεθειμένοι από την Κρήτη και την Κω μέχρι την Κέρκυρα και τη Ρόδο.
Το ερώτημα είναι ποιοι και με ποιο τρόπο θα κληθούν να πληρώσουν τη ζημιά; Για τις ασφαλιστικές εταιρείες είναι μέρος της δουλειάς τους. Για τις τράπεζες που είχαν δανειακά ανοίγματα επίσης. Όμως δεν ήταν όλες οι πλευρές ασφαλισμένες έναντι του πιστωτικού και των παρεπόμενων κινδύνων. Η παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών θεωρείται διεθνώς μια δουλειά πολύ υψηλού ρίσκου λόγω της ποικιλίας των κινδύνων που ενέχουν (γεωπολιτικοί κίνδυνοι, συμβόλαια, απότομες αλλαγές συνθηκών και τιμών της αγοράς, κλπ) με αποτέλεσμα ένα πολύ μεγάλο μέρος των εμπλεκομένων να μην αντέχει το υψηλό κόστος ασφάλισης και να είναι διαρκώς εκτεθειμένο σε μεγάλα ρίσκα.
Έτσι το κράτος, δηλαδή εμείς οι φορολογούμενοι, πιθανόν να είμαστε μεταξύ εκείνων που θα βάλουν εμμέσως το χέρι στην τσέπη ώστε να περιοριστεί ένα ντόμινο χρεοκοπιών και σε κάθε περίπτωση ένα συντριπτικό πλήγμα στο μοναδικό σταθερά αναπτυσσόμενο τμήμα της ελληνικής οικονομίας.
Υπάρχει μια διαδεδομένη άποψη πως ο συστημικός κίνδυνος από την έκτακτη οικονομική καταστροφή ενός τουριστικού κολοσσού που έστελνε στην Ελλάδα κάθε χρόνο πάνω από 600.000 επισκέπτες, δικαιολογεί ως ένα βαθμό μια “κρατική παρέμβαση”- την οποία είχαμε δει στο παρελθόν σε διάφορες μορφές να συμβαίνει με τις ιδιωτικές τράπεζες, την αλυσίδα Μαρινόπουλος κ.α- χωρίς ακόμη να γνωρίζουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα έχει η βοήθεια προς τις επιχειρήσεις που πλήττονται.
Διαβάστε περισσότερα:
No comments:
Post a Comment