Αν η γνώση είναι η συνεχής μετεξέλιξη του νου από την επαφή με το περιβάλλον, η εκπαίδευση είναι οι στοχευμένες δραστηριότητες του σχολείου, που σκοπό έχουν την επίδραση με συγκεκριμένο τρόπο στη σκέψη, στο χαρακτήρα και στη σωματική αγωγή του ατόμου. Στη σχολική εκπαίδευση δύο είναι οι κύριοι παράγοντες που διαντιδρούν: οι μαθητές και ο δάσκαλος.
Ο παράγοντας δάσκαλος είναι σημαντικός, διότι διά μέσου αυτού περνάει το μήνυμα της εκπαίδευσης. Η στάση και η συμπεριφορά τού εκπαιδευτικού είναι βασικά στοιχεία, ώστε να μπορεί να πείσει τους μαθητές, αλλά και τους γονείς για την αξία της διδαχής του. Οι παλιές εποχές, που η αυθεντία του εκπαιδευτικού δεν αμφισβητούνταν, πέρασαν. Σήμερα ο δάσκαλος χρειάζεται καλή επιστημονική κατάρτιση, καλή γνώση της διδακτέας ύλης και σωστά επιχειρήματα για να μπορεί να πείθει. Να έχει ενσυναίσθηση, να μην είναι μεροληπτικός, να σέβεται τη διαφορετικότητα και να σκέφτεται συνεχώς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να παρακινήσει τους μαθητές του. Για το λόγο αυτό, ο σημερινός εκπαιδευτικός καλείται να αναλάβει ένα δύσκολο ρόλο.
Η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων. Ο δάσκαλος, εκτός των τεχνικών γνώσεων και των πιστοποιήσεών του, πρέπει να κατέχει καλή γνώση του ψυχισμού του. Η αυτογνωσία του και η ψυχική ωριμότητα είναι απαραίτητα. Άλλωστε ο τρόπος διδασκαλίας είναι και τέχνη, θέμα ταλέντου και προσωπικής ικανότητας. Η γνώση του δασκάλου δεν σταματά στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Όσο περισσότερη κοινωνική εμπειρία έχει, τόσο καλύτερα θα βοηθήσει στην κοινωνικοποίηση των μαθητών του.
Διαβάστε περισσότερα:
No comments:
Post a Comment