Συμπεράσματα Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
10 -11 Δεκεμβρίου 1999, Ελσίνκι
«Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων. Άλλως, θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ενταξιακή διαδικασία προκειμένου να προαγάγει την επίλυσή τους μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου..»
Του Νίκου Μελέτη
Ο πρώην πρωθυπουργός Κ.Σημίτης για μια ακόμη φορά προβάλει αυτό που θεωρούσε σημαντικό επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής του με τρόπο που μάλλον δεν βοηθά ούτε την ιστορική αλήθεια ούτε την διαχείριση της πραγματικά δύσκολης περιόδου στην οποία έχουν εισέλθει τα ελληνοτουρκικά.Ο κ. Σημίτης προβάλει ως δεδομένο και κάτι που είχε στο χέρι της η κυβέρνηση Κ.Καραμανλή όταν διαδέχθηκε την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στις αρχές του 2004, την παραπομπή δηλαδή της διαφοράς της υφαλοκρηπίδας στην Χάγη και για κάποιο ανεξήγητο λόγο απαρνήθηκε το «δώρο» που της προσέφερε η απερχόμενη κυβέρνηση.
Συγχρόνως είναι γνωστό ότι η τότε κυβέρνηση της ΝΔ ,αντιμετώπιζε φοβικά την κρίση στα εθνικά θέματα με το κυπριακό στο αποκορύφωμα του, με το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν ,ενώ και ο ίδιος ο Π. Μολυβιάτης με το σύνδρομο της Ζυρίχης» δεν ήθελε την εμπλοκή ενός νέου τότε Καραμανλή σε μια προβληματική για τα εθνικά ζητήματα υπόθεση.
Ο πρώην πρωθυπουργός λέει την αλήθεια ξεχνά ορισμένες πτυχές ,σημαντικές της αλήθειας αυτής.
Πράγματι τρία χρόνια μετά τα Ίμια και δυο χρόνια μετά την υπογραφή από την κυβέρνηση του της Διακήρυξης της Μαδρίτης, η Αθήνα μετά από καλό σχεδιασμό στον οποίο πρωτεργάτες ήταν οι Γ. Κρανιδιώτης ,Ν. Θέμελης και ο Θ. Πάγκαλος (και μια σειρά σημαντικοί ακαδημαϊκοί) πέτυχαν να αποσυνδεθεί στην Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την επίλυση του Κυπριακού . Για την απόφαση αυτή στρατηγικής σημασίας για τον Ελληνισμό (η Ελλάδα είχε απειλήσει με βέτο την διεύρυνση προς την ανατολική Ευρώπη) ένα υποχρεωτικό αντάλλαγμα ήταν η αναγνώριση της Τουρκίας ως υποψήφιας προς ένταξη χώρας.
Διαβάστε περισσότερα:
No comments:
Post a Comment