70 χρόνια από την συντριβή των συμμοριτών...

‎Ioannis Bougas‎ 

1949-2019. Άκρα του Τάφου Σιωπή, για τα 70 Χρόνια από τη μεγάλη Νίκη και το τέλος της Τραγωδίας!

Τα έθνη που τιμούν την Ιστορία τους, θυμούνται εκείνους που θυσιάστηκαν για την επιβίωσή τους, και τους τιμούν κατάλληλα παρόμοιες στρογγυλές» ημερομηνίες.

Τα 70 χρόνια από το τέλος της Κομμουνιστικής Ανταρσίας θα έπρεπε να είχαν εορταστεί κατάλληλα και για έναν ακόμη λόγο, γιατί είναι ίσως η τελευταία παρόμοια ημερομηνία κατά την οποίαν είναι ακόμη εν ζωή και άνθρωποι που συμμετείχαν σε εκείνον τον αγώνα και επέζησαν.
Ήταν ευκαιρία να τιμηθούν κάποιοι συμβολικά, ως αντιπρόσωποι και εκείνων που έχασαν τη ζωή τους.

Περιμένω να διορθωθώ, αν έγινε παρόμοια εκδήλωση εγώ δεν την είδα. Αν έγινε κάποια επίσημη τελετή μνήμης από πολιτειακό, κυβερνητικό, στρατιωτικό ή ανώτατο κρατικό λειτουργό (Προέδρο Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό, πρόεδρο Βουλής, υπουργό Εθνικής Αμύνης, αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ακαδημία, κλπ).

Τα στρατιωτικά νεκροταφεία στο Γράμμο και το Βίτσι χορτάριασαν!

Τόσες χιλιάδες νέοι της Ελλάδος μαζί με εκατοντάδες αξιωματικούς έχασαν τη ζωή τους για να κρατήσουν την Ελλάδα εκτός Σλαβοκρατίας.

Όσοι ήταν τυχεροί και οι συνάδελφοί τους τους βρήκαν εκεί που έπεσαν, ετάφησαν χριστιανικά και ο τάφος τους σημειώθηκε. Γιατί υπάρχουν και πολλοί που δεν βρέθηκαν και κανείς δεν τους έψαξε ποτέ.

«ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΕΛΑΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΣΤΙ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟ 1948», λέει το ΓΕΣ για τον θείο ενός φίλου.
Και που είναι το «Υψος Έλατο»? Και τι απέγινε η σορός του?

Τόσες μάνες μαυροφορέθηκαν και πέθαναν με τον καημό του χαμού των παιδιών τους.

Όλα ξεχάστηκαν! Γιατί?

Ο κόσμος δεν έγινε αγγελικός. Το εθνικό φρόμημα χρειάστηκε πάλι από τότε και μπορεί να ξαναχρειαστεί σε οποιαδήποτε στιγμή.
Η Ελλάδα δεν βρίσκεται στη γειτονιά των αγγέλων!

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΜΑΣ!

Οι φωτογραφίες είναι από στρατιωτικό νεκροταφείο Καστοριάς.
Ευχαριστώ τον φίλο Κωνσταντίνο Περτσιμίδη που τις έστειλε, όταν πήγε εκεί να τιμήσει τον θείο του Κωνσταντίνο με ένα μνημόσυνο.