Το πιο σημαντικό: ΔΕΝ μας έλεγαν τι μπορούμε να κάνουμε – μας βομβάρδιζαν με περιορισμούς πολιτικής: τι ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε!
Και τρομοκρατούσαν την κοινή γνώμη, για το τι θα συμβεί, αν «παραβιάζαμε» τους περιορισμούς αυτούς.
- Για παράδειγμα:
- Μας έλεγαν ότι ΔΕΝ μπορούσαμε, τάχα, να κλείσουμε τα σύνορα σε παράνομους μετανάστες.
- Ότι δεν μπορούσαμε, τάχα, ούτε καν να τους αποκαλούμε «παράνομους» – μόνο «παράτυπους» (που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό…).
- Ότι το Διεθνές Δίκαιο «επιβάλει», τάχα, να δώσουμε «άσυλο» σε όλους όσους του ζητάνε.
- Ότι δεν μπορούμε, τάχα, να τους κρατάμε σε «κλειστά» κέντρα.
- Ότι, είμαστε τάχα, υποχρεωμένοι να δίνουμε «άσυλο» σε όποιον το ζητάει, ακόμα και αν μπαίνει παράνομα στη χώρα – και ύστερα να τον φιλοξενούμε και να τον περιθάλπουμε επ’ αόριστον.
Γι’ αυτό έπρεπε, τάχα, «να μάθουμε να ζούμε με το πρόβλημα», το οποίο εμάς μας ξεπερνούσε και κανείς (Ευρωπαίος ή άλλος) δεν έδειχνε την παραμικρή διάθεση να μας βοηθήσει.
Όλα αυτά ήταν πέρα για πέρα ΨΕΜΑΤΑ!
- Κι όλα αυτά διαψεύστηκαν πανηγυρικά μέσα σε λίγες μόλις μέρες.
- Αποδείχθηκε ότι μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα! (όπως τα έχουν κλείσει, εξ άλλου, και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες)
- Αποδείχθηκε πώς όταν κλείσαμε τα σύνορα, όχι μόνο δεν «απομονωθήκαμε» διεθνώς, αλλά αντιθέτως: βγήκαν αμέσως μια σειρά χώρες και διακήρυξαν ότι είναι «απόλυτο δικαίωμα της Ελλάδας» να περιφρουρεί (και να κλείνει) τα σύνορά της! (Πράγμα που παντού αλλού είναι αυτονόητο– μόνο εδώ μας έλεγαν ανοησίες…)
Διαβάστε περισσότερα:
No comments:
Post a Comment