Του Άγγελου Συρίγου αναπληρωτή καθηγητή διεθνούς δικαίου
και εξωτερικής πολιτικής στο Πάντειο πανεπιστήμιο
Η Αγκυρα έτρεχε ασθμαίνοντας να ανατρέψει το πλαίσιο νομιμότητας που δημιουργούσε η Κύπρος. Αρχικώς, χαρακτήρισε τις οριοθετήσεις παράνομες και κατά συνέπεια άκυρες. Οι καταγγελίες της άφησαν αδιάφορες τις ξένες πετρελαϊκές εταιρείες που συμμετείχαν κανονικά στους διεθνείς διαγωνισμούς της Κύπρου. Ακολούθως, προσπάθησε να πείσει Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο να καταγγείλουν τις συμφωνίες με την Κύπρο και να υπογράψουν νέες συμφωνίες με την Αγκυρα. Ως δέλεαρ χρησιμοποίησε τις πολύ μεγαλύτερες θαλάσσιες εκτάσεις που θα κέρδιζαν οι συγκεκριμένες χώρες εάν αγνοούσαν τα κυπριακά δικαιώματα επί της ΑΟΖ (βλ. Συρίγος, «Τουρκικοί τυχοδιωκτισμοί επί χάρτου»«Καθημερινή», 18 Νοεμβρίου 2018). Ούτε η συγκεκριμένη προσπάθεια απέδωσε καρπούς. Χωρίς αποτέλεσμα απεδείχθησαν και οι διασυνδέσεις που διέθετε η Αγκυρα στο κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων που το 2012-13 ήρθε στην εξουσία στην Αίγυπτο. Επί ματαίω ζήτησε ο Ερντογάν από τον πρώην πρόεδρο Μόρσι να καταγγείλει τη συμφωνία Αιγύπτου - Κύπρου.
Μπροστά στο τείχος νομιμότητας που ύψωνε η Κυπριακή Δημοκρατία, η Τουρκία αντέταξε μόνον μία «συμφωνία»θαλασσίας οριοθετήσεως. Τον Σεπτέμβριο του 2011 υπέγραψε με τον εαυτό της, δηλαδή με το ψευδοκράτος (δηλαδή τις κατεχόμενες από την ίδια περιοχές της Κύπρου) μία ανυπόστατη «συμφωνία» Το ψευδοκράτος δεν είναι υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και δεν έχει διεθνή δικαιοπρακτική ικανότητα να συνάπτει διεθνείς συνθήκες. Επιπλέον, η «οριοθέτηση»δεν δημιουργούσε πρόβλημα στους κυπριακούς σχεδιασμούς. Αφορούσε τις θαλάσσιες περιοχές ανάμεσα στην Τουρκία και στις βόρειες ακτές του νησιού. Η Κύπρος, όμως, δεν περιέλαβε στα τεμάχια που προκήρυξε με διεθνείς διαγωνισμούς, θαλάσσιες περιοχές που γειτνιάζουν με τα Κατεχόμενα.
No comments:
Post a Comment